Zevende reisverslag, olielampjes in de bergstam.

3 augustus 2015 - Chiang Mai, Thailand

Besta allemaal,Eerst toch maar even met een teleurstelling die wij aan jullie melden. Eergisteren toch moeten besluiten dat Han niet mee de bergen in zou gaan. Han is wederom gevallen......... Nu zijn enkel verstuikt. Niet erg, maar niet handig wanneer je een bergtrekking moet maken. Jeffrey en ik zijn samen gegaan en Han heeft een extra nacht in het hotel geboekt, daar waar wij weer terug komen. Op zich niet verkeerd voor hem, even wat rust. Zijn genezing zal het hem alleen maar ten goede komen.Dus Jeffrey en ik togen samen in de jeep op weg naar het bergavontuur. Na ongeveer een uur hierin gehobbeld te hebben zijn wij naar een markt geweest. Jawel op deze markt kwamen wij van alles tegen. Enorm veel insecten, niet beproeft. Wanneer Han erbij geweest zou zijn, was dit zeker wel aan de orde geweest, hihi. Jeffrey zag een hoop, nog levende vissen liggen. Zij sprongen nog om aan de dood te ontspannen. Maar wij zijn bang dat dit niet gelukt is . Nog wat chippies voor het vocht ingeslagen en hop wederom de jeep ingestapt. Wanneer je de bergen in gaat, wordt/ moet je eerst langs de toeristenpolitie. Hier krijg je een aantal veiligheidsinstructies. zo mag je niets van iemand aannemen,doelend op drugs. En wanneer er maar iets aan de hand is bel je 1155.Na deze instructies vervolgden wij onze weg richting een lunch. Heerlijk weer geregeld! Lekkere rijst, met groenten en fruit. Na dit tot ons genomen te hebben, weer in de jeep. Op naar het laatste stukje rijden . Dit hadden wij zeker in door, omdat het wegdek steeds slechter werd. Mijn hemel wat een gaten........Uiteindelijk bij het eindpunt aangekomen. Wij kregen een wandelstok,van bamboe. Het was gewoon een rechte stok. Wij hadden hem zeker nodig. Er .liep een gids voor ons en 1 achter ons. Beiden met een groot mes! Imposant hoor! Eerst werd er nog wat uitleg gegeven over de diverse planten en bomen.....theeplanter, koffiebonen, rode kleurstofbladeren etc.... Jeffrey vond het helemaal leuk! Ik ook stiekum Hihihihi. Al snel ontkwamen wij er niet meer aan, lopend in het benauwde, natte regenwoud. Tjonge wat een trip. Wij moesten enorm stijgen op een heel smal en glibberig pad. Spannend! Het was zwaar, maar wederom erg leuk en leerzaam. Tijdens de pauze halverwege maakte de gids een " klapperpistool" van bamboe voor de aanwezige kinderen. Even een welkome break. Onderweg ook een bellenblaasboom gezien, en ook bellen geblazen. Al snel vervolgden wij onze barre tocht. Veel regen onderweg in de bergen........ Eenmaal in het dorp aangekomen was het 1 en al verbazing. Jemig wat primitief. Geen electriciteit, en warm en koud stromend water. Het bed was niet meer dan een kaal matras op een bamboeverhoging, met een klamboe. De douche was niet meer dan een een tuinslang die opgehangen was. Lachu.........Bij binnenkomst bij de Palaustam, ging Jeffrey al snel met de dorpskinderen spelen, knutselen en lachen. Er werden rokjes, kettingen en armbandjes gemaakt van bamboebladeren. Zij hadden in ieder geval schik met elkaar, en de taal was geen barrière. De volwassenen werden gevraagd om te gaan douchen en of wij wilden helpen met koken. Natuurlijk, geweldig! Ik heb nog nooit in zo'n primitieve keuken gekookt. Wat leuk om te doen. Patat werd gebakken in de wok, en ook alle andere ingrediënten werden gebakken in een wok op een brandend vuur. Super. Het opeten was ook een feest. Na het avondeten hadden de kinderen zich verkleed in traditionele kledij, en gingen voor ons dansen en zingen. Topavond! 
Na dit dans en zang gebeuren waren de kaarsjes op, en gingen wij dan ook naar bed. Op het matrasje onder de klamboe, samen met 8 andere avonturiers. . Hoe zou dat uit pakken? Tjonge jonge, als je al gene had, dan was je dat snel kwijt. Jemig de 1 snurkte als een beer, de ander die had wat slappe sluitspieren, en weer een ander sprak in zijn slaap, en werd in paniek wakker, omdat hij dacht dat er een beest in ons hok was gekropen. Bij een ander stel, die samen onder de klamboe lagen werden een paar gvd's uitgesproken, omdat de vrouw steeds de man op een andere zij wilde duwen, zodat hij minder zou snurken. Dus een ieder zal het raden.........ik heb weinig geslapen. Ook ik had toch ook wat bibbert om in het donker , weliswaar met een zaklamp , alleen over het terrein te lopen naar het toiletgebouw. Uiteindelijk toch de moed verzameld. Wilde honden en katten kwamen op mij af, en ook de zwijnen hoorde ik knorren. Verder veel jungelgeluiden die ik niet kon thuis brengen.
Rond 6.00 uur ben ik mij gaan aankleden. Een kant en klaar vochtig doekje over mijn gezicht,maanden poetsen en klaar was ik. Hihihi. Het regende flink, waardoor de modder in het dorp nu echt een grote ijsbaan werd. Rond 8. Een heerlijk ontbijt gekregen. Na dit ontbijt, hadden een aantal dorpsbewoners hun waar uitgestald. Uiteraard wat souvenirs gekocht. Rond negen uur in de ochtend, bewapend met een poncho en de wandelstok, vervolgden wij onze wandeltocht. Tjonge wat een onderneming, op de spekgladde route. Op weg naar een basisschool! Na anderhalf uur een ware prestatie geleverd, omdat wij ook nog een stukken moesten dalen/ glijden, kwamen wij aan bij de school. By THE way, het was maar goed dat Han niet mee was. Veel te gevaarlijk!
Vanuit Nederland hadden wij weer flink wat pennen, opschrijfboekjes, snoepjes en ballonnen meegenomen. Dit hebben wij hier uitgedeeld, wat een feest was dat! Na foto's gemaakt te hebben in de verschillende klaslokalen, vervolgden wij onze weg. Overigens herkenden wij een aantal kinderen vanuit het door waar wij geslapen hadden. Leuk!
Nog een heerlijke lunch onderweg genoten. Nadat wij weer de grenscontroles gepasseerd zijn kwamen wij weer min of meer in de bewoonde wereld. Tjonge wat een indrukken. Zoveel zelfs, dat het middagprogramma, een bezoek aan een orchideetuin, niet meer binnen kwam. Wij hebben er denk ik een kwartiertje rond gelopen, en even daar van de schone sanitaire voorzieningen gebruik gemaakt. Maar dat was voor Jeffrey en mijn persoontje meer dan genoeg. Wij wilden terug naar het hotel en natuurlijk naar Han. Hij had zich rustig gehouden, en op een bedje gelegen. Pootje rust gegeven, en was al naar het zkh geweest om de hechtingen te laten verwijderen. Nu hoeven wij ons morgen niet zo te haasten. Onze binnenlandse vlucht vliegt rond 13.30 uur. Rond 11.00 uur worden wij nu opgepikt, en hoeven wij niet eerst om half tien in het zkh te zijn, zoals eerder de afspraak was. Hes, kunnen wij morgenochtend rustig aan doen. Na de vliegreis volgt er weer een 12 uur durende nachttrein verder naar het zuiden. Lange reisdag voor de boeg. Wij worden direct na de nachtelijke rit opgepikt voor weer een overlevingstocht in de jungel van zuid Thailand! Wij zijn benieuwd. Misschien pas weer over twee dagen internet............

6 Reacties

  1. Astrid:
    3 augustus 2015
    Jeetje Joost, wat ontzettend jammer dat Han niet mee kon op de bergtrip, ik denk dat hij voortaan maar met ons mee moet naar Italie.......in het sleurhutje, arme man, heel veel sterkte met het enkeltje gewenst en veel beterschap, hopelijk blijft het hierbij, gelukkig dat jullie wel de trip konden ondernemen maar met z'n drietjes is het toch fijner, wat een verhaal weer meid, geniet nog lekker.....
  2. Hen fiep:
    3 augustus 2015
    Jeetje wat maken jullie veel mee. Het is of wij er een beetje bij zijn, zo goed verwoord van jou Joost.Wat leuk dat Jef met de kinderen contact had. Hopen dat verder alles goed gaat en dikke zoen van ons.
  3. Joost Langendijk:
    4 augustus 2015
    Hey Hen en Fiep, lachen hè dat de wereld zo klein is met internet. Ik schrijf iets op, en jullie kunnen het allemaal lezen. Hoe is het bij jullie in belgique?
  4. Kees van der Kolk:
    4 augustus 2015
    Hallo Han. Wat een pech om ook nog een verstuikte enkel op te lopen. Ik hoopdat je met een stevig verband je een beetje kan redden. Joost en Jeffrey Ik kan mij voorstellen, dat Jeffrey met zijn blonde koppie en blauwe ogen de trekpleister was voor de
    plaatselijke oerwoud jeugd. Ik geniet meer van elk verslag. Groetjes van Kees
  5. Rita:
    5 augustus 2015
    Hoi hoi hopelijk gaat het nu wat beter met Han ik hoop dat jullie een beetje kunnen bijkomen en dan op naar het volgende avontuur. Lfs uit hillegom
  6. Conny:
    6 augustus 2015
    Wat een mooie verhalen allemaal, wat zien en beleven jullie weer een hoop! Heel veel plezier nog. Groetjes van ons.