Negende reisverslag, primitiever dan primitief

Beste allemaal,

Eenmaal aangekomen op het station, werden wij opgewacht met een bordje, denk je met onze naam er op. De enen keer staat er Langendijk, en de andere keer verwachten zij een Parmentier. Ook de naam Joost hebben wij al eens op een bord zien staan, nu voor het eerst ene Henricus. Dit is de naam dieHan in zijn paspoort heeft staan. Hup de van in, met twee andere gezinnen. Een kort ritje naar een kantoor, om daar onze bagage te droppen, om alleen het hoognodige mee te nemen voor 1 nacht wederom in de Bush bush. Dan klinkt heel leuk en avontuurlijk........ Maar wij maken zoveel nee en doen zoveel indrukken op, dat het lijkt dat wij er klaar mee zijn. Maar goed nogmaals het hoognodige bijeengeharkt, om weer in de bus te stappen, naar een pier met de bekende longtailboten. Ook kregen wij een poncho van het bedrijf en een vuilniszak, om onze spulletjes te beschermen tegen de enorme regenbuien. Jemig, wat kan er hier een regen vallen. Stortbuien die wij in Nederland niet kennen. Prima temperatuur echter! Hop in de boot! Klaarblijkelijk moesten wij een meer oversteken, waar het nogal kan spoken. Kort nadat wij uit het haventje vertrokken moesten wij in een baai gaan wachten, tot dat het veilig genoeg was, om onder deze barre omstandigheden de oversteek te wagen. Tjonge wat een avontuur. Het komt er op neer dat je de bootsman en de gids volledig moet vertrouwen. Dat kan je gerust doen. Zij hebben geen buienradar nodig. Zijn zien aan de wolken, en de golven of 1 en ander veilig genoeg is. Na een half uur gaf de gids het sein meester, om de oversteek van ongeveer een uur te maken. Veel wind op het meer, en nogmaals heel veel water. Een geweldige belevenis. Na het meer werd het ietwat rustiger, in decuitlopers hiervan. De tocht werd beloond met aan het eind hele primitieve, maar erg leuk hotelkamers. Magnifiek! Geen eigen toilet of douche. Douchen doe je maar in het meer. Naar het toiletgangers, dat kon in een ver weg gelegen gebouw hiervoor. De huisjes lagen op een eigen vlot, wat vast gemaakt lag. Zowel vooralsnog achter water........... Mooi hoor. Aapjes spelen gewoon aan het meer. Je kon zesoms naderen tot anderhalve meter. Dan ging destamoudste van de verschillende groepen die wij zagen, te blazen. Hij gaf hiermee aan dat je nu te dicht bij kwam. Als je dit zag, ging je echt wel achteruit. Respect!
Wij hebben hier heerlijk in het meer gezwommen, kayak gevaren, en lekker met elkaar plezier beleeft in het water.
Tussendoor met de gids nog een korte wandeling door het oerwoud gemaakt. Verschillende beste gespot van verschillende dieren, in dit geval ook een van de tarentulaspin. Zo een met van die harige poten. Ook nog gibbons gezien, dat waren weer andere die wij van dichtbij zagen spelen. Erg leuk allemaal!

In de avond had het personeel weer een lekker diner gemaakt. Echter de laatste dagen veel met andere gezinnen aan tafel moeten eten en nu ook weer. Terwijl wij eigenlijk nu wel behoefte hebben om even met zijn drieën te zijn. Maar wij begrijpen dat op dit plekje alles met een grotere groep gedaan wordt. Zo ook de expeditie die wij vroeg in de ochtend zouden gaan maken.
De nacht was heerlijk! Wij zijn alledrie wat vermoeid van alle indrukken, dus wanneer wij in een redelijk bed kunnen slapen, slapen wij alle drie eigenlijk goed. Zo ook vannacht. De aapjes hoorde je plezier maken met elkaar, en ook de vleermuizen hadden het prima naar het zin. De electriciteit , dus verlichting hadden zij tot 23.00 uur, daarna niets meer. Telefonisch bereikend dralen soms voor de eigenaar. Dit hing af van het weer. In principe dus afgesneden van alles. Plassen deed je in de nacht ook in het meer. De weg naar het toiletgebouw was ver en niet van alle gevaren ontbloot. Lachu hoor, om dit een keer meegemaakt te hebben. Als je je al ergens voor schaamde was het ook nu weer weg. Hihi.
Kwart voor zeven wakker geworden, om een duik in het meer te nemen als douche. Ook nu regende het, vandaar dat de gids de expeditie evenuitstelde. Alle beesten gaan ook schuilen voor de regen. Maar dat ook nu weer de gids feilloos voorspelde wanneer wij konden vertrekken, vertrokken wij met een vertraging van een half uur. Weer in de longtail boot. Verschillende baaien zijn wij ingevaren, maar geen ander dier gespot dan een wat grotere aap. Die hebben wij al meer gezien. Het blijft echter wel een spanend iets of wij meer dieren in het wild zullen zien. Maar nee, bij de apen bleef het.
Wat wel zo was, dat het meer heel helder water heeft, en dus heeft Jeffrey verschillende vissen gespot. Ook zelf nog wat gevangen, jawel. Altijd leuk. Op een gegeven was er zelfs een vis die zijn haakje mee nam. Zowel Han al s Jeffrey konden hem niet verwijderd. Vervelend voor het beestje. Visavontuur was voor nu even over.
Na een lunch, de spullen gepakt, om de overtocht terug te gaan aanvaarden. Nu het droog was, was deze minder spectaculair. Wel enorm mooi wat natuur betreft. Hoog oprijzendekalksteen rotsen. Immens hoog!
Door het spuitwater toch nat geworden. Eenmaal weer aan de overkant aangekomen, even droge en andere kleding aangetrokken, waardoor je je al weer wat frisser ging voele.
Nu weer in de van gestapt, om de bagage op te pikken.

Na deze gepakt te hebben, engeconstateerd te hebben dat alles er nog was, verder gereden. Nu aangekomen in losgeslagen van Anurak, in een prachtige jungel! Jemig wat een mooie hotelkamer. Weer heerlijk luxe. Lekker douchen en opknappen voor het diner. Vannacht weer een heerlijk. Morgenochtend wacht er weer een nieuw avontuur. Dan zal een gids ons vroeg ophalen voor een hele dag nu geltrekking! Wij zijn benieuwd en belangrijk, wij hebben er weer zin.