Zevende reisverslag, finding Nemo

Ha allemaal,

Vanochtend de wekker gezet, voor onze snorkelexcursie! Alle drie hadden wij om onverklaarbare redenen slecht geslapen, dus toe de wekker ging, wilden wij eigenlijk nog blijven liggen. Enfin het ontbijtbuffet en het avontuur deed ons toch vrolijk stemmen. Het blijkt dat wij met een gezin uit Zutphen redelijk dezelfde reis maken, dus al snel werd er gevraagd om dezelfde taxi te nemen. De kinderen lijken het goed met elkaar te kunnen vinden, dus waarom niet. Het eerste deel met de taxi tot aan de boot ging redelijk rustig, echter bij de boten aangekomen was een drukte van belang. Wat een toeristen……… Blijf ik mij overigens steeds afvragen. Enorm veel gezinnen uit Nederland komen wij tegen. Een ” oude bekende”, van mij zou letterlijk zeggen, ” als dit crisis is, mag het dan maar lang duren”.
Met hetzelfde gezin gingen wij op de houten motorboot! Met 3 kinderen en 4 volwassenen. Wat een luxe. De staat van de boot leek redelijk te zijn, echter bij omtzigt verkopen zij hem niet, haha. Eenmaal op open zee, ging de boot enorm te keer. Mijn hemel wat een deining! Maar goed, alle 3 hadden wij uit voorzorg een primatourtje ingenomen. Na 3 kwartier zo gevaren te hebben, hadden wij onze eerste snorkelstop! Prachtige vissen, en andere onderwaterbewoners. Zo zagen wij ook enorme grote lichtblauwe zeesterren. Ook nog lekker gezwommen rond de boot. Na ongeveer driekwartier gingen wij naar het strand varen, eerst even aan boord de lunch te gebruiken. Aan het strand met de kinderen mooi schelpen gezocht en natuurlijk meegenomen! Misschien ook nog wel die ene schitterende foto genomen, om onder de carport te hangen.
Nadat wij na ongeveer weer een uur zijn gaan varen voor onze volgende stop werd Jeffrey wat zeeziek. Halen is daarom bij deze laatste stop alleen met de andere volwassenen gaan snorkelen. Weer hele andere vissen gespot. Ik ben de kinderen aan boord gebleven, en heb wat gezongen.
De terugreis werd niet eerder aanvaard nadat de stuurman gevraagd had om alle losse bagage in de netten te plaatsen, die voor onder een soort van afdakje hingen. Ook moesten een handdoek om! En wij ons maar afvragen waarom…………..
Anyway, nadat wij dat gedaan gingen wij volle kracht vooruit. Eenmaal weer op zee………….jemig wat een golven. De hekgolven sloegen over de boot! Joh wat een avontuur weer. Jeffrey lag in de boeg, en gelukkig door de golven en de wind, voelde hij zich weer iets beter. Ook de spanning deed wonderen voor hem. Gelukkig kon hij weer van de reis genieten. De gids lag ook ziek te zijn, en de stuurman lag er ook bij alsof hij niet lekker was geworden. Hij had een muts over zijn gezicht getrokken. Maar zoals het echte verpleegster betaamt, keek ik even of hij nog reageerde, en jawel dat deed hij…………
Vlak voordat wij daadwerkelijk weer aanlegde in de haven kwamen beide mannen weer tot leven.
De terugreis verliep vlot met de taxi. Eenmaal terug in het hotel nog even lekker langs het strand gejutterd en in het zwembad gezwommen. Vanavond deelgenomen aan een Balinees buffet met typische Balinese muziek en dans. Leuk om een keer meegemaakt te hebben. Omdat al vrij snel de vermoeidheid zich aandiende gingen redelijk vroeg slapen. Morge voor het eerst weer een vrije dag, dat wil zeggen, wij hebben nog geen plannen gemaakt. Even alle indrukken van de afgelopen dagen laten bezinken. Het is tot nu toe een heerlijke reis! Nog steeds geen mogelijkheden om foto’s toe te voegen, aangezien de WiFi er steeds wisselen aanwezig is. . Zo is het ook , net als het vorige bericht nog niet mogelijk om de spelling te controleren. Doe ik weer, wanneer de ontvangst beter is.