Achtste reisverslag, finding Nemo

Beste allemaal,

Zoals ik Al eerder aangaf, hadden wij vandaag een vrije dag. In het Adi Assri hotel in Permuteran is dit geen straf.

[image] Vannacht hebben wij alle drie lekker geslapen. Na een luxe ontbijtbuffet, zijn Jeffrey en Han gaan vissen op een heel smal gammel steigertje. En ook nu weer was er een locale visser die hen aas gaf om hun geluk te beproeven. Het was een stuk tentakel van een inktvis, illlll……… Maar alle goede bedoelingen ten spijt, er werd niets gevangen. Moeders had inmiddels een bed aan de rand van het zwembad uitgezocht om lekker wat te lezen. Ik ben een aantal reisgidsen over Bali nogmaals gaan lezen. Bij alle informatie zag ik er nu beeld bij! Tussendoor moest ik wat heen en weer lopen, aangezien de sleutel van de kamer in het slot gebroken was. Een heel verhaal voordat dit gemaakt was. Zij willen ons op laten draaien voor de kosten, ik ben het daar niet echt mee eens. Hierop heb ik het baliepersoneel gevraagd, in mijn steenkool Engels gevraagd, om nogmaals met de manager te praten….. Morgenochtend horen wij meer……..
In de middag hebben wij voornamelijk lekker gezwommen in het zwembad. Even alle indrukken van de afgelopen dagen tot ons door laten dringen. Aan het einde van de middag nog even naar Reef Seen gelopen. Dit zou ook nog een mooi snorkelrif zijn. Vanwege de hoge golven zijn wij echter de zee daar niet ingegaan. Ook hebben wij een bezoek gebracht aan een schildpaddenopvang. Veel geleerd over het wel en wee van de zeeschildpadden op Bali. Op de terugweg nog even stil gestaan, bij een vissersdorpje vlak naast het hotel. Ik schrijf wel dorpje, maar dat mag de naam eigenlijk niet hebben. De huisjes hebben de oppervlakte van onze carport, en als dak zitten er golfplaten op. Buiten in een emmer wordt er provisorisch een douche nagebootst. De vis die de vissers overdag gevangen hebben, wordt direct gewogen, met als eikpunt een aantal stenen. Wanneer dit gedaan is dragen de vrouwen het op hun hoofd naar hun huis.de mannen sjouwen niet op hun hoofd, zij zijn het stikstof op hun schouder zo wordt hier in Indonesië gedacht!
In de avond naar een klein restaurantje aan de overkant gegaan, dit op aanraden van onze reisagenten. Het heet “Ode resto”. Heerlijk gegeten. Jeffrey heeft daar nog een souvenir gekregen voor op de viskast. Het zijn 2 uit papier of houtsoort uitgesneden figuurtjes, wat op een vissengraat lijkt. Hierop heeft hij weer 2 porseleinen klompjes gegeven. Grappig hoor!
Na dit alles weer de koffers reis klaar gemaakt, om morgenochtend rond 10.00 uur naar ons volgende avontuur gebracht te worden.