Op pad naar Frederiksdorp.

Beste allemaal,   Allereerst mijn excuses voor de taalfouten en versprekingen. Dit komt deels door het woordenboek. Ik wil dan de fout herstellen, maar dit lukt dan niet direct, dit gaat dan moeizaam. Het zal vast makkelijker kunnen, echter de WIFI werkt ook niet altijd mee. Enfin over tot de orde van de dag. Vanochtend vroeg de wekker moeten zetten. Wij worden al vroeg verwacht bij het fietsenverhuurbedrijf en bij de reisagente om op de foto te gaan. Laten wij nu voor het eerst alle drie door wekker wakker geworden zijn om even voor zeven! Na een overheerlijk ontbijten zijn via het stadspark gaan lopen naar het fietsverhuurbedrijf. Hier 3 fietsen opgepikt, twee met een krat en 1 met fietstassen. Ik ben benieuwd of daar onze bagage in gaat passen voor 4 dagen. Dat wordt een leuke en grote uitdaging. Allereerst een andere grote uitdaging aangaan! Met z'n drieën fietsen door een druk Paramaribo city. Links rijden! Joh, joh, het is met geen pen te beschrijven, wat een belevenis dit was. Op een gegeven moment gaf een local aan dat wij tegen het verkeer in reden.......... Je moet op zoveel zaken tegelijk letten, dat wij het 1 richtingsverkeerbord over het hoofd gezien hebben. Tis toch weer knap dat wij het gedaan hebben, en dat ik nu al kan verklappen dat wij zonder kleerscheuren in ons volgende hotel zijn aangekomen.Maar goed eerst nog even bij Cathrin, verblijvende kerkplein 8, op de foto gegaan in Surinaamse klederdracht. Gelukkig ging Jeffrey nog mee op de foto. Ik denk wanneer je een jaar verder bent, dat je hem echt niet zo gek meer zou krijgen. Enfin de foto's krijgen wij per mail toegezonden. Daarna nog " even" op de fiets naar de viswinkel Tomahawk. Deze was gelukkig vlakbij, wat wij dan ook met de fiets aan de hand konden bereiken. Waarschijnlijk doordat een zwerver voor de zaak onze fietsen zag staan, ging hij voor het winkelraam staan, en probeerde onze aandacht te trekken. Het aanwezige personeel gaf ons duidelijk te kennen om er vooral geen aandacht aan te schenken. Uiteindelijk ging hij weg.Nadat wij onze aankopen hadden betaald gingen wij weer op de fiets de drukte van Paramaribo in. Op naar ons hotel, om de bagage op te pikken. Nadat wij onze grote koffers op de stoep achter konden laten bij het hotel zijn wij daar uitgecheckt. Spannend of de koffers er over 3 nachten zullen zijn. Zij verzekerden ons echter dat de koffers opgeborgen worden. 3 rugtassen, 1 gewone tas en een grote vistas is onze bagage voorop de fiets. Met wat kunst- en vliegwerk, vertrokken wij in de zinderende hitte. Gelukkig was het vanaf ons hotel niet zo heel druk meer, en het was 1 rechte weg. Wel reden de auto's rakelings langs ons, waardoor zeker ik mijn hart soms vast hield, wanneer ik Jeffrey soms Hoop dat he het type nummer kunt lezen ☺️
Het is ue46es7000/fhd/led zag wijzen en reageren wanneer hij onderweg iets leuks zag, bijvoorbeeld een kameleon! Na een half uurtje kwamen wij bij een steiger aan. Al snel bood iemand zijn diensten aan, die ons voor 200 srd naar Fredriksdorp zou brengen. Geen idee of wij teveel hebben betaald, wij zijn er op ingegaan! Fietsen op de boot, zijn vogeltje mee en gaan! Onverwachts weer een mooi avontuur. Wij voeren over zowel de Surinamerivier als de commenwijnerivier. Erg mooi! Jammer was wel dat wij onderweg een stortbui hadden. Wij zaten echter overdekt. Bij aankomst bij de steiger regende het echter zo hard dat de bootsman ons niet hielp met de fietsen van boord te zetten. Geen fooi gegegeven.Op Frederiksdorp werden wij alleraardigst ontvangen. Enorm, wat kan dat soms een verschil zijn. Wat jammer is dat er nog steeds gerenoveerd wordt, waardoor er veel getimmerd wordt, en niet alleen aan de weg. Weten jullie, je ziet dat het toerisme echt in opkomst is, en dat de eigenaren en inwoners je echt in de watten leggen voor de overlast. Dat maakt het ook zo lastig om er iets van te zeggen. Wij hebben nu getwijfeld........ Een aantal zaken wegen niet op tegen de voordelen. Het blijft een uniek plekje, unieke kamers, zeldzame vriendelijke bediening, nu al enorme leuke dorpsbewoners. Ja wat wil een mens nog meer. Nadat wij even kort iets gegeten hebben, waar wij overigens gezelschap kregen van een vogelspin, zijn wij even naar een dorpje gegaan iets verderop. Daar natuurlijk lokale vissers gesproken. Zij gaven aan dat je met garnalen kan vissen. Ook vertelden ze waar je de garnalen aan huis kon kopen. Het dorpje telde ongeveer 20 huizen. Te lieflijk! Bij het desbetreffende huis, werden wij al snel gevraagd om mee te lopen naar achter, de heer des huizes zou wel wat uit de vriezer halen. Helemaal leuk om in een huis van een local een kijkje te kunnen nemen. De mannen zij. Direct het gaan uitproberen. Daarnet reden ze langs en vertelden al iets bevangen te hebben, 1 meerval en een andere vis, leuk! Zelf zit ik op een plastic stoeltje ergens op het terrein onder een boom, dit blog te schrijven. Ik geloof dat ik ergens bij een wasserette zit. Lachen, omdat hier de WIFI het beste zou zijn! Echt humor, en lekker primitief. Vanavond gaan wij in dorpje eten. Nu moeten wij daar wel naar toe, aangezien de kokkin kwam vragen of wij hier op terrein bleven eten. Ik heb hierop nee gezegd, aangezien wij het leuk vinden om de keuken elders te proberen. Zij gaf aan , dan een vrije avond te hebben, aangezien wij voor nu vandaag de enige gasten zijn. Ook dat heeft zijn charmes, vind ik. Voor nu stop ik er mee. Morgen weer een nieuwe dag!