Derde reisverhaal

Beste allen,

Ik weet niet waar ik beginnen moet. Wij hebben afgelopen twee dagen zoveel meegemaakt. Natuurlijk kan ik stapsgewijs alles beschrijven wat wij hebben gedaan, maar dan ben ik morgen nog niet klaar. Tjonge jonge wat een belevenissen. Gister al vroeg in de ochtend werden wij opgepikt vanuit het hotel. Om 6.30 uur vertrokken wij dan ook met een chauffeur, een ander gezin en een gids voor een tweedaagse excursie. Eerst met zijn alleen gelopen over een markt. Deze markt staat op een spoorlijn, en zodra de trein er aan komt rijdt een iedere zijn wagen met zijn waar naar achter, zodat de trein door kan rijden. De geur op de markt was onbeschrijfelijk. Alles werd daar verkocht! Van kruiden tot aan kikkers, van groenten tot aan haaien, levende krabben tot aan kippenpoten. Nadat wij een uurtje over de markt gelopen zijn, in de auto en op naar een pittoresk treinperronnetje, om de trein te nemen over de river Kwai. Geweldig! Precies op HET PUNT, van de houten spoorlijn even gestopt, natuurlijk om fot's te maken. Aan het eind van deze treinreis van ongeveer anderhalf uur, stond er een heerlijke lunch te wachten. Het andere gezin waarmee wij deze trip ondernamen hadden 3 kinderen in de leeftijd van Jeffrey, dus beregezellig.  Na de lunch nog een spectaculaire daling met de auto gemaakt om te eindigen bij een opstapplaats van de boot die ons naar onze overnachting in de jungle zou brengen. Fantastisch wat wij toen allemaal te zien kregen. Gevaren tussen enorme bossen en steile rotswanden. Adembenemend!!! Om te eindigen in een vlotel.Een simpel maar top huisje gebouwd op een vlot. Zonnebed en een hangmat voor de deur. Met een zwemvest aan kon je een stuk mee laten drijven op de sterk stromende rivier. Helemaal super. Geen electriciteit. Natuurlijk onder de klamboe geslapen. De volgende dag kwam er een olifant voor zijn dagelijkse badbeurt. Helemaal super!. Rond acht uur werden wij opgepikt met de boot om naar de watervallen te gaan. In het crystalhelder water zwommen grote vissen die aan je tenen knabbelen om je te reinigen. Normaal betaal je ervoor, hier komen ze in het wild voor. Han heeft op een gegeven moment waarschijnlijk gedacht dat hij voor het reinigen iets terug moest doen. Hij is tijdens het glijden van een natuurlijke glijbaan gevallen. En wel zo erg dat hij daar een diepe hoofdwond aan over heeft gehouden. Veel bloed en commotie. De Thai spreekt bijna geen Engels, dus veel met handen, voeten en lieve omstanders uiteindelijk hand naar beneden geholpen, alwaar de gids en de chauffeur opgetrommeld waren om met ons naar het dorp te rijde. Echter de verpleegkundigen daar vertelden dat zij het niet konden hechten aangezien de wond te diep was. Wij moesten snel door naar het ziekenhuis. Enfin om een lang verhaal kort te houden. Op zijn voorhoofd een flinke wond wat gehecht moest worden en 1 plekje op zijn neus wat ook gehecht is. Er werd eerst nog gedacht aan de mogelijkheid dat de neus gebroken was, maar wij konden de arts al snel vertellen, dan Han zijn neus altijd al wat groter is. Enfin na de nodige hechtingen, antibiotica en pijnstillers, konden wij onze weg vervolgen. Het andere gezin heeft op ons gewacht. Zij hebben bij de watervallen geluncht, en wij kregen alsnog onze lunch in plastic mee om in de auto op te eten. Op naar de begraafplaats waar de mensen liggen begraven die omgekomen zijn tijdens de aanleg van de Birmaspoorlijn. Erg indrukwekkend! Ook in het museum daaromtrent wat meer kennis opgedaan. Last but nog least een stuk spoorlijn gelopen. Tjonge  wat een indrukken. Nu aangekomen op een toplocatie. Han heeft nu wat hoofdpijn, en ligt even op bed. Maar goed ik was natuurlijk op alles voorbereid, dus de lading PCM zal aardig slinken. Al met al twee dagen om nooit te vergeten hihihi. De WiFi is wat lastig, dit verhaal is dan ook met horten en stoten, hihihi letterlijk tot stand gekomen. Ik hoop dat het allemaal redelijk helder en duidelijk is beschreven.