De eerste dag in de jungle!

De eerste hele dag in de jungle.

Lang uitslapen was er niet bij. Om kwart over zes werden wij verwacht bij de boten. Wij zouden een jungle trekking gaan maken. Eerst een stukje varen van ongeveer een uur. Wat een belevenis was dat. Ara's die je in het wild zag en ook hoorde vliegen. Op de foto nemen was niet te doen, aangezien ze aan het vliegen waren. Twee toekans die in een boom zaten, weliswaar wat ver weg, maar wij konden ze duidelijk herkennen. Alleen al de spanning wat en hoe je iets zou zien, was Alleur om mee toemaken. Onderweg werd er door de gids veel verteld over bijvoorbeeld de vogels die over vlogen, maar de bomen die aan de kant van de rivier stonden. Op een gegeven moment werd onze boot aangemeerd in een voor ons stuk ongerept gebied. Hier werden wij verzocht om uit te stappen. Spannend wat ons te wachten zou staan. Midden in de jungle maakten de begeleiders een ontbijtbuffetje klaar, inclusief een tafelkleedje. Lachu.........
Aan alles was gedacht, een eitje, kaas, boterhammen en zelfs zout voor op het eitje.
Er werd ons geadviseerd om goed te eten, aangezien ons een stevige jungle tocht te wachten stond. Nou, dat hebben wij geweten. Overbodig en stappen, wortels ontwijken van de verschillende bomen, en vooral dit proberen te doen zonder geluid. Dit werd ons expliciet gevraagd, om zo de kans om beesten in het wild te spotten, te vergroten. Inpons geval bleef het bij diverse vogels, ook enorme roofvogels. Dit maakte de tocht echter niet minder indrukwekkend.
Na een tocht van ruim anderhalf uur, zijn wij in de hitte van de vroege ochtend aan gekomen op spotting Hill. De naam zegt het al, het was een hoge berg vanwaar wij zelfs Brazilië konden zien liggen. Ik hoef niet te zeggen, dat dit een adembenemend uitzicht was! En ook nu weer rode en blauwe Ara's zien vliegen!
Nadat wij boven iets gedronken hebben zijn wij dezelfde weg terug gelopen. De bomen in de jungle zorgde wel voor iets van verkoeling, echter het was zo vochtig warm, dat al snel de pareltjes van je lijf stroomden.
Na ongeveer anderhalf uur, zagen wij de boot al weer liggen. Nadat de gidsen voor ons een stuk watermeloen klaar gemaakt hadden, zijn wij terug gaan varen. Na ruim 6 onderweg geweest te zijn, kwamen wij weer aan bij ons prachtige " resort" aan. Dit woord plaats ik tussen haakjes, omdat je denkt aan iets luxueus. Voor jungle begrippen is dat het zeker, echter voor Nederlandse begrippen is dit het niet.
De middag was na de gezamenlijke lunch vrij te besteden. De mannen hebben lekker gevist op de steiger. Ook nu weer kregen zij een homp rundvlees, wat als aas diende voor de piranha's. En ook nu was de vangst bijzonder te noemen. Jeffrey haalde er een enorme joekel uit. Wat was hij trots! Ook Han heeft het gevecht met een piranha gewonnen. Beide mannen hebben de vier vissen naar de keuken gebracht. Daar beloofden zij in gebrekkig Nederlands ze klaar te maken voor het diner. Wat ook gebeurde. De hel groep heeft er van kunnen proeven, leuk hoor!
Ik schrijf, gebrekkig Nederlands. In tegenstelling tot de rest van de Surinamers die wij ontmoet hebben, spreekt het Indiaanse volk nauwelijks Nederlands. Alleen diegene die iets met de reisorganisatie Mets van doen hebben, spreken een woordje over de grens, de anderen helemaal niet, ook de jongeren niet. Met handen en voeten kom je echter een heel eind.
Het avondprogramma werd aangepast. Vanwege het voortdurend flitsen van onweer, was het te gevaarlijk om op de boot te stappen, om onder andere op zoek te gaan naar kaaimannen. Eventueel morgenavond. In het gezamenlijke gebouw kregen wij nog wat schitterende dia's te zien over de hier voorkomende beesten. Hiervan hebben wij er vandaag al wat van gezien, en sommigen wil je absoluut niet tegenkomen. Ook nu zaten er diverse personen te tukken. Tijd om naar bed te gaan. Maar niet voordat het dagprogramma voor morgen is doorgenomen inclusief kledingadvies.